Vaov, Feantaestik Beybi!

Ah hayat çok zor!

~Mantık ve duygular arasında mekik dokuyor durmadan.~

Hangisi kazanır belirsiz... Ben mantıktan yanayım. 

Doğal olarak havadan biraz daha mantıklı olmasını rica ediyorum.

Ah, cidden! Neden böylesin sen?

Daha dün bir bulut ağırlığınca altın saçarken etrafa, neden şimdi buz gibi bir yağmur döküyorsun?

Ben… Yağmurlu bir sonbahar günü doğmuş ben senden nefret ettim bugün. Hayır, yağmuru seviyorum. Ama incecik giyinmişken ve soğuktan kulaklarım düşmek üzereyken değil. Üstelik kalkmışssın ben “Hava ne kadar güzel, tam uçmalık!” dediğimin ertesinde. Olmaz böyle… Yanlış yapıyorsun hava! Bir yavaşla, sakin ol şampiyon…

Bugün yağmurla birlikte aklımda kalan başka bir görüntü de bir motosikletin yanımdan geçerkenki görüntüsü.

Ne düşünüyorum biliyor musunuz?

Bence motosiklet bir erkeğe yakışmalı. O bir aksesuar gibi, öyle zarif, öyle havalı… Öyle de hoş taşımalı bir erkeği. Hayır, kadına da yakışmalı hatta. Hatta ve hatta motosikletin üzerindeki insana yakışması yetmez. Üzerindeki de motora yakışmalı.

Şayet, böyle yakışmamışsanız, inanın bana, motorla yaratmaya çalışılan karizmanızı, havanızı çöpe atıyorsunuz. -,-

Bu arada çöpe atmak dedim de… Bence bazı insanların bilmesi gereken bir şey var. O da Hacettepe Öğrenci Evlerinin mutfaklarındaki lavaboların çöp öğütücüye sahip olmadığı!

Anlamıyorum, evinde de domatesin makarnanın artığını lavaboya mı fırlatıyorsun. İki adım ötendeki çöpe atmak varken hem de.

Ah, beni ottan çöpten işlerle uğraştırıyorlar. Öğrenmem gereken koca bir yüzyıl öylece dururken yaptığıma da bakın.

Tamam, ben gidiyorum.  Gelirim yine.^^

Pabucunuzu bir yerlerde unutmanız dileğiyle… :)